Tras cada poema escrito
mi sentir languidece
como un atardecer
se abisma en el vacío
de lo no creado
donde permanece quedamente
hasta que despierta
con un rumor de palabras
Los primeros versos
ocupan el campo de batalla del papel
se sitúan frente a frente
enarbolan estandartes
se desafían
no hay acuerdo
y palabras contra palabras
comienza la batalla
Al cabo de unos días
maltrechas y casi sin vida
sólo unas pocas quedan en pie
son
el poema.
Lander Laborde
Primavera 2012
Primavera 2012
Ea gustatzen zaizun!!!!
ResponderEliminarPOESIA NOLA IRAKURRI
Poesia
nola irakurtzen da?
Galdetu didazu.
Ederra galdera!
Zein ote erantzuna?
Nik ez dakit
kosmosari
galaxiari eta
anarkismoari buruz.
Ezer.
Besteek horietaz idazten dute…
Nik ez dakit
hitz horien guztien esanahia.
Ezjakin bat baino ez naizela,
besterik ez dakit.
Eta poesia
nola irakurtzen den
galdetzen didazu?
Zer erantzun?
Begira;
nik, idatzi,
barne indarraren eraginez
idazten dut;
sarri, negarrez.
Gero, trantzetik irtetean
ordenagailuaren pantailari so egin
eta
nor da honen guztiaren egilea?
Zein doinu, erritmo edo musika du honek?
Ene!
Ezjakin hutsa naizela,
besterik ez dakit.
Zure galdera bera
egiten diot nik neure buruari;
nola irakurtzen da, bada?
Begira;
Poesia ez dela irakurtzen
esango nizuke.
Poesia
bizitu egin behar da
sentitu
sufritu
gozatu
Eta nahi baduzu,
… biok elkarrekin!